FAQ: Jak stosować homeopatię

Najbardziej znana forma leku homeopatycznego to tubka granulek. Tubki i dozy zawierające granulki i mikrogranulki to postać charakterystyczna dla homeopatii. Jednak nie jest to jedyna forma: wiele leków homeopatycznych ma postać syropów, tabletek, żelu, maści, kropli itp.
Bez względu na postać leków homeopatycznych ich wytwarzanie podlega tym samym wymogom jakości i niezawodności.

Leki homeopatyczne są przepisywane przez pracowników służby zdrowia przeszkolonych w tej dziedzinie: lekarzy ogólnych lub specjalistów. Mogą być również polecane przez farmaceutów.
We Francji położne uzyskały od października 2011 prawo przepisywania leków homeopatycznych w dolegliwościach związanych z ciążą.

Leki homeopatyczne są dostępne wyłącznie w aptekach. Farmaceuci znają je oraz mogą udzielić pacjentowi porady. Dla osób, które chciałyby mieć leki homeopatyczne w domowej apteczce, leki złożone Boiron oraz niektóre leki pojedyncze mogą okazać się bardzo użyteczne w codziennym dbaniu o zdrowie. W tym przypadku należy poprosić o poradę farmaceutę.

Dla dziecka, które nie jest jeszcze karmione łyżeczką, granulki (lub mikrogranulki) należy rozpuścić w małej ilości wody, w butelce ze smoczkiem lub w szklance.
Gdy dziecko umie już jeść łyżeczką, podajemy mu granulki do ssania, odmierzając ilość granulkomierzem; zawartość dozy 1 g podajemy małą łyżeczką, dzieląc na kilka razy.
Granulki lub mikrogranulki najlepiej jest podawać przed posiłkiem.

Ułatwienie dla rodziców:
Aby zyskać na czasie, łączną ilość granulek do podania w ciągu dnia można jednorazowo rozpuścić w butelce ze smoczkiem i podawać dziecku tyle razy, ile zaleci lekarz.
Jeżeli rozpuszczamy granulki w szklance, łatwiej jest podawać dziecku płyn pipetką.

Lekarz, farmaceuta lub położna mogą przepisać leczenie homeopatyczne oddzielnie lub w połączeniu z innymi lekami. Ważne jest, aby przestrzegać ich zaleceń, a w razie wątpliwości zasięgać dodatkowej porady

Informację na temat lekarza homeopaty lub apteki z asortymentem leków homeopatycznych można znaleźć na stronie Polskiego Towarzystwa Homeopatii Klinicznej https://pthk.pl/

Nazwa substancji czynnej odnosi się do surowca użytego do produkcji leku homeopatycznego. Nazwa substancji jest podana w języku łacińskim: umożliwia to lekarzom na całym świecie łatwą i precyzyjną identyfikację leków.

Jedną z charakterystyk leku homeopatycznego jest rozcieńczenie. Liczba (9 w poniższym przykładzie) oznacza poziom rozcieńczenia. W podanym przykładzie 9 CH oznacza, że surowiec został rozcieńczony 9-krotnie do setnej części (1 kropla surowca w 99 kroplach roztworu wodno-alkoholowego).

Dwie litery C.H. oznaczają : Centésimale Hahnemannienne [setne rozcieńczenie Hahnemanna] ; jest to metoda rozcieńczeń opracowana przez doktora Hahnemanna, wynalazcę homeopatii.

Leki w tubkach lub w dozach (granulki i mikrogranulki) należy przyjmować doustnie, poza posiłkami, rozpuszczając je w ustach:

- Granulki przyjmuje się zwykle po 5 granulek, kilka razy w ciągu dnia
- Dozę mikrogranulek przyjmujemy w całości, jednorazowo.
- Czas trwania leczenia homeopatycznego oraz częstość przyjmowania leku jest wskazana na recepcie i/lub na ulotce.

W każdym przypadku należy przestrzegać zaleceń lekarza lub porady farmaceuty.

Film: jak otworzyć tubkę Boiron

W homeopatii tym samym lekiem można leczyć różne stany chorobowe (np. zaburzenia trawienia i bezsenność) ; podobnie ta sama choroba (np. katar) może być leczona różnymi lekami, dobranymi do potrzeb pacjenta. Do zadań lekarza należy dobór leków i określenie dawkowania. Leki bez wskazań terapeutycznych występują często w postaci granulek i mikrogranulek (forma tradycyjna dla homeopatii) i noszą nazwy łacińskie.
Inne leki homeopatyczne mają określone wskazania terapeutyczne. Ich skład (najczęściej kombinacja kilku substancji czynnych) został opracowany do celów leczenia konkretnego problemu: kataru, kaszlu, uderzeń gorąca itp. Pacjent sam może dowiedzieć się z ulotki lub z opisu na opakowaniu, w jakich przypadkach je przyjmować.
Leki te mają postać tubek, doz, a także tabletek, żeli, maści, syropów, kropli… Nie noszą nazw łacińskich, lecz nazwy handlowe powiązane z producentem, który jest ich właścicielem.